تأثیر منیزیم بر پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی قلب
مرور کلی
پیشینه
این مقاله متاآنالیز با هدف بررسی اثربخشی منیزیم در پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل (POAF) انجام شد.
روش‌ها
ما Medline، Embase، Web of Science و Cochrane Library را بدون هیچ محدودیت زبانی یا تاریخ انتشار تا آگوست 2023 جستجو کردیم. ما کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCTs) را که بزرگسالان تحت عمل جراحی قلب بدون سابقه فیبریلاسیون دهلیزی را ثبت‌نام کرده بودند، بررسی کردیم و تأثیر مکمل منیزیم را در پیشگیری از POAF جدید بررسی کردیم. ما خطر سوگیری را با استفاده از ابزار Cochrane Risk of Bias 2.0 (RoB 2.0) ارزیابی کردیم. ما یک متاآنالیز اثرات تصادفی با استفاده از R انجام دادیم و قطعیت شواهد را ارزیابی کردیم.
نتایج
در مجموع 24 RCT با 3373 شرکت‌کننده وارد شدند. ما دریافتیم که منیزیم ممکن است خطر ابتلا به POAF را در مقایسه با گروه کنترل کاهش دهد (خطر نسبی [RR]: 0.55؛ فاصله اطمینان 95% [CI]: 0.41، 0.74؛ قطعیت پایین). تجزیه و تحلیل زیرگروه برای کارآزمایی‌هایی با خطر سوگیری کم/تا حدودی نگران‌کننده نشان داد که منیزیم خطر ابتلا به POAF جدید را در مقایسه با گروه کنترل کاهش می‌دهد (RR: 0.70 [95% CI: 0.58، 0.84]؛ قطعیت بالا). مصرف منیزیم هیچ تأثیر معنی‌داری بر مرگ و میر به هر علتی (RR: 1.00 [95% CI: 0.34، 2.90]) یا روزهای بستری در بیمارستان (میانگین تفاوت: -0.34 [95% CI: -0.94، 0.26]) نداشت.
نتیجه‌گیری
شواهد نشان می‌دهد که تجویز منیزیم، بروز POAF جدید را کاهش می‌دهد.
فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل (POAF) که به تازگی شروع شده باشد، با افزایش خطر سکته مغزی، عوارض، مرگ و میر، نارسایی تنفسی و ذات الریه همراه است و درمان اضافی و در نتیجه هزینه پس از عمل را افزایش می‌دهد.1-3
1
2
3
تلاش‌های بالینی برای پیشگیری و مدیریت عوارض تهدیدکننده زندگی پس از جراحی‌های قلب، مانند POAF، چالش قابل توجهی را ایجاد کرده است.4
باز کردن مرجع
با وجود آزمایش‌های متعدد در مورد رویکردهای پیشگیری و درمان، POAF پس از جراحی قلب برای چندین دهه بدون تغییر باقی مانده است.5
باز کردن مرجع
هیپومنیزیمی سرم پس از جراحی‌های قلب شایع است و در مطالعات تجربی با پاتوژنز فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط دانسته شده است.6-8
6
7
8
اثرات قلبی عمده منیزیم، طولانی شدن دوره‌های مقاومت گره دهلیزی و دهلیزی-بطنی است که ممکن است کنترل سرعت و ریتم را در فیبریلاسیون دهلیزی (AF) تسهیل کند.8
باز کردن مرجع
آزمایش‌های بالینی اثربخشی منیزیم را در کاهش وقوع POAF بررسی کرده‌اند، اما بررسی‌های سیستماتیک به‌روز شده‌ای برای خلاصه کردن کامل یافته‌ها وجود ندارد. مطالعات قبلی قطعیت شواهد را ارزیابی نکرده‌اند و سابقه قبل از عمل ریتم AF را در شرکت‌کنندگان ثبت‌شده در نظر نگرفته‌اند.7،9-13
7
9
10
11
12
13
هدف ما انجام یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز از کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCTs) برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی منیزیم در پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی جدید پس از جراحی قلب بود.
مواد و روش‌ها
گزارش‌دهی استاندارد
ما پروتکل خود را در 27 ژوئن 2022 در چارچوب علوم باز ثبت کردیم و برای گزارش یافته‌های خود از موارد گزارش‌دهی ترجیحی برای بررسی‌های سیستماتیک و متاآنالیزها (PRISMA) پیروی کردیم.14-17
14
15
16
17
این یک مطالعه فرعی از یک متاآنالیز شبکه بزرگتر است.3
منبع را گسترش دهید
در پروتکل ما، در ابتدا قصد داشتیم تمام درمان‌های دارویی موجود را تجزیه و تحلیل کنیم. با این حال، پس از ارزیابی عدم انسجام و نامفهوم بودن، مشورت با پزشکان متخصص و در نظر گرفتن کاربرد بالینی منیزیم، گزارشی در مورد مداخلاتی که منیزیم را با دارونما یا سایر گروه‌های کنترل مقایسه می‌کردند، تهیه کردیم.
جستجو در پایگاه‌های داده
ما در 8 آگوست 2022 یک جستجوی سیستماتیک در MEDLINE، EMBASE، Web of Science Core Collection و Cochrane Library انجام دادیم و جستجو را در 8 آگوست 2023 به‌روزرسانی کردیم. جستجوی الکترونیکی در MEDLINE توسعه و اصلاح شد. ما هیچ فیلتر و محدودیت زبان یا تاریخ انتشار را در جستجوی خود اعمال نکردیم تا از گم شدن شواهد جلوگیری کنیم. علاوه بر این، فهرست منابع دستورالعمل‌ها، مطالعات و بررسی‌های مربوطه را برای مطالعات بالقوه واجد شرایط بیشتر بررسی کردیم.1،2،7،10-13،18-26
1
2
7
10
11
12
…
26
ما تمام نتایج جستجو را در EndNote 20 جمع‌آوری و مطالعات تکراری را حذف کردیم.27 جدول تکمیلی مرجع 1 جزئیات بیشتری از جمله عبارات جستجو برای هر پایگاه داده، تاریخ جستجوها و یک استراتژی استخراج شده را ارائه می‌دهد.
معیارهای واجد شرایط بودن و انتخاب مطالعه
ما RCTهایی را انتخاب کردیم که کل جمعیت یا زیرمجموعه‌ای از آن را با شرکت‌کنندگان بزرگسال (18 سال و بالاتر) بدون سابقه AF قبلی یا سایر آریتمی‌های فوق بطنی، تحت عمل جراحی قلب، از جمله پیوند بای پس عروق کرونر (CABG)، جراحی دریچه یا سایر جراحی‌های بزرگ قلب، ثبت نام کرده بودند و به صورت تصادفی برای دریافت عوامل منیزیم (مانند سولفات منیزیم، کلرید منیزیم و اکسید منیزیم) یا دارونما یا مراقبت‌های استاندارد انتخاب شده بودند. پیامد اصلی مورد علاقه ما، میزان بروز POAF بود. جدول تکمیلی 2، PICO و جزئیات مربوط به معیارهای واجد شرایط بودن را ارائه می‌دهد.
بر اساس معیارهای واجد شرایط بودن، دو داور مستقل، عناوین، چکیده‌ها و مقالات متن کامل مطالعات بالقوه واجد شرایط را غربالگری کردند. ما اختلافات را با بحث و در صورت لزوم، با داوری با یک داور سوم حل کردیم. برای بهبود هماهنگی بین داوران و تسهیل غربالگری متون، از نرم‌افزار مرور سیستماتیک آنلاین Rayyan استفاده کردیم.28 مرجع را گسترش دهید
استخراج داده‌ها
دو داور، داده‌های مرتبط را از متون کامل، جداول و شکل‌های موجود در مطالعات به طور مستقل و تکراری استخراج کردند. ما برای افزایش ثبات و دقت تیم‌های بررسی، تمرین‌های کالیبراسیون انجام دادیم. ما فرم‌های استاندارد استخراج داده‌ها را برای استخراج اطلاعات زیر تهیه کردیم: ویژگی‌های مطالعه (نویسندگان، سال انتشار، کشور محل استخدام و ثبت کارآزمایی)، ویژگی‌های شرکت‌کنندگان (اندازه نمونه، سن، جنس، بیماری‌های زمینه‌ای همراه و داروهای پایه)، نوع عمل جراحی، جزئیات مداخلات و مقایسه‌کننده‌ها (فرمولاسیون، توضیحات، دوز، روش تجویز و زمان مداخله)، خطر سوگیری و معیارهای بروز POAF، مرگ و میر و عوارض جانبی.
بررسی‌کنندگان اختلافات را از طریق بحث و اجماع حل کردند و در صورت نیاز با یک بررسی‌کننده سوم مشورت کردند.
ارزیابی خطر سوگیری
دو نفر از بررسی‌کنندگان به طور مستقل کیفیت کارآزمایی‌های گنجانده شده را با استفاده از ابزار Cochrane ROB 2.0 برای کارآزمایی‌های تصادفی ارزیابی کردند.29گسترش مرجع ما RCTها را در سراسر
CI = فاصله اطمینان؛ RR = خطر نسبی.
جدول 1: نمایه شواهد برای اثر پیشگیرانه محلول‌های منیزیم در مقایسه با گروه کنترل
Binary outcomes | Quality of evidence assessment | Relative effect RR† (95% CI) | Anticipated absolute effect | ||||||||
N* | Risk of bias | Heterogeneity | Indirectness | Imprecision | Publication bias | Overall quality | Baseline risk (%) | Risk difference†† (95% CI) | |||
New-onset POAF (all studies) | 24 | Serious limitation § | Not serious limitation §§ | Not serious limitation | Not serious limitation¶ | Serious limitation ¶¶ | Low | 0.55 (0.41, 0.74) | 26.2 | 117.9 fewer per 1,000 (95% CI: 68.1, 154.6 fewer) | |
New-onset POAF ‡ (excluding high risk of bias studies) | 13 | Not serious limitation‡‡ | Not serious limitation** | Not serious limitation | Not serious limitation¶ | Not serious limitation††† | High | 0.70 (0.58, 0.84) | 25.5 | 76.5 fewer per 1,000 (95% CI: 40.8, 107.1 fewer) | |
Postoperative all-cause mortality | 11 | Serious limitation § | Not serious limitation¶¶¶ | Not serious limitation | Serious limitation*** | Not serious limitation††† | Low | 1.00 (0.34, 2.90) | 0.8 | No change per 1,000 (95% CI: 5.3 fewer, 15.2 more) | |
Continuous outcome |
|
|
|
|
|
|
| MD (95% CI)‡‡‡ | |||
Duration of hospital stay (days) | 8 | Serious limitation § | Serious limitation §§§ | Not serious limitation | Serious limitation†††† | Serious limitation¶¶ | Very low | 0.34 (−0.94, +0.26) | |||
*تعداد مطالعات تجمیع‌شده در متاآنالیز
†RR: خطر نسبی با فاصله اطمینان 95% مربوطه
††اختلاف خطر گزارش‌شده در هر 1000 بیمار برای هر پیامد دوتایی
§کیفیت بر اساس خطر سوگیری کاهش یافت زیرا بیشتر شواهد از مطالعات با خطر سوگیری بالا به دست آمده بودند.
§§کیفیت بر اساس ناهمگونی کاهش نیافت، زیرا بازرسی بصری متوسط بود و نتیجه آماره I2 در محدوده ناهمگونی قابل توجهی [I2=74%] قرار داشت. (ما بر اساس راهنماهای کاکرین، ناهمگونی از 0% تا 40% را به عنوان بالقوه بی‌اهمیت، 30% تا 60% را به عنوان متوسط، 50% تا 90% را به عنوان قابل توجه و 75% تا 100% را به عنوان قابل توجه در نظر گرفتیم)
¶کیفیت بر اساس عدم دقت کاهش نیافت، زیرا فاصله اطمینان 95% برای اثر تجمیعی با اختلاف خطر 1 (بدون خط اثر) همپوشانی نداشت.
¶¶کیفیت بر اساس سوگیری انتشار کاهش یافت، زیرا نمودار قیف نامتقارن بود و آزمون Egger معنی‌دار بود (شکل‌های تکمیلی 6 و 9)
‡‡کیفیت بر اساس خطر سوگیری کاهش نیافت زیرا همه شواهد از مطالعاتی با خطر سوگیری بالا نبودند.
**کیفیت بر اساس ناهمگونی کاهش نیافت زیرا نتیجه آماره I2 در محدوده بالقوه بی‌اهمیت [I2=4%] بود.
†††کیفیت بر اساس سوگیری انتشار کاهش نیافت زیرا نمودار قیفی متقارن بود و آزمون Egger ناچیز بود (شکل‌های تکمیلی ۷ و ۸)
¶¶¶ کیفیت بر اساس ناهمگونی کاهش نیافت زیرا نتیجه آماره I2 در محدوده بالقوه بی‌اهمیت [I2=0%] بود.
***کیفیت بر اساس عدم دقت کاهش یافت زیرا فاصله اطمینان ۹۵٪ برای اثر تجمیعی با اختلاف خطر ۱ (بدون خط اثر) همپوشانی داشت.
‡‡‡ MD: اختلاف میانگین با CICI 95% مربوطه
§§§کیفیت بر اساس ناهمگونی کاهش یافت زیرا بررسی بصری و نتیجه آماره I2 در محدوده ناهمگونی قابل توجهی [I2=90%] بود.
††††کیفیت بر اساس عدم دقت کاهش یافت زیرا فاصله اطمینان ۹۵٪ برای اثر تجمیعی با اختلاف میانگین ۰ (بدون خط اثر) همپوشانی داشت.
توصیه‌های GRADE: اثر پیشگیرانه محلول‌های منیزیم در مقایسه با گروه کنترل برای بروز فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل، مرگ و میر ناشی از همه علل و مدت بستری در بیمارستان پس از جراحی قلب
CI = فاصله اطمینان؛ POAF = فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل؛ RR = خطر نسبی.
مرگ و میر ناشی از همه علل
یازده مطالعه، شامل 1550 شرکت‌کننده، مرگ و میر ناشی از همه علل، از جمله 12 مورد مرگ را گزارش کردند.
ما دریافتیم که منیزیم ممکن است هیچ اثر معنی‌داری در پیشگیری از مرگ و میر ناشی از همه علل در مقایسه با گروه کنترل نداشته باشد (RR: 1.00 [95% CI: 0.34، 2.90]؛ قطعیت پایین). ما ناهمگونی بی‌اهمیتی (I2=0%) یافتیم. شکل ۲ تأثیر منیزیم بر مرگ و میر ناشی از همه علل را نشان می‌دهد و جدول ۱ خلاصه یافته‌ها را ارائه می‌دهد. ۳۶-۳۸،۴۰،۴۳،۴۴،۵۰،۵۱،۵۴،۵۶،۵۸
۳۶
۳۷
۳۸
۴۰
۴۳
۴۴
…
۵۸
شکل ۲: تأثیر منیزیم بر میزان مرگ و میر ناشی از همه علل ۳۶-۳۸،۴۰،۴۳،۴۴،۵۰،۵۱،۵۴،۵۶،۵۸
CI = فاصله اطمینان؛ RR = خطر نسبی؛ SD = انحراف معیار.
مدت بستری
هشت کارآزمایی، مدت بستری را گزارش کردند، شامل ۱۲۴۴ بیمار.
ما دریافتیم که منیزیم ممکن است در مقایسه با گروه کنترل، تأثیر معنی‌داری بر کل روزهای بستری در بیمارستان نداشته باشد (MD: -0.34 [95% CI: -0.94، 0.26]؛ قطعیت بسیار پایین). شکل ۳ نمودار جنگلی مربوطه و شکل تکمیلی ۹ نمودار قیفی را نشان می‌دهد.۴۱،۴۳–۴۵،۴۹،۵۵–۵۸
۴۱
۴۳
۴۴
۴۵
۴۹
۵۵
…
۵۸
شکل ۳: تأثیر منیزیم بر مدت بستری در بیمارستان۴۱،۴۳–۴۵،۴۹،۵۵–۵۸
CI = فاصله اطمینان؛ MD = میانگین تفاوت؛ SD = انحراف معیار.
عوارض جانبی جدی
از 24 کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده تصادفی، هشت کارآزمایی (شامل 1372 بیمار) عوارض جانبی جدی (SAE) را ارزیابی کردند و گزارش دادند که هیچ SAE به دلیل مداخله منیزیم رخ نداده است (جدول تکمیلی 6).
ارزیابی ناهمگونی و تجزیه و تحلیل زیرگروه‌ها
ناهمگونی در بروز POAF قابل توجه بود، با مقدار I² برابر با 72.0٪ (95٪ CI: 71.2، 84.8٪). پس از انجام تجزیه و تحلیل زیرگروهی، مطالعاتی که به عنوان “برخی نگرانی‌ها” یا “کم” خطر سوگیری رتبه‌بندی شده بودند، ناهمگونی حداقلی را نشان دادند (I²=4٪)، در حالی که مطالعاتی که به عنوان سوگیری پرخطر طبقه‌بندی شده بودند، ناهمگونی قابل توجهی را نشان دادند (I²=86٪) (شکل 4). با این حال، تجزیه و تحلیل متا-رگرسیون نشان داد که تفاوت ناهمگونی بین این زیرگروه‌ها از نظر آماری معنی‌دار نبود (مقدار p تعامل = 0.126). این یافته احتمالاً به این واقعیت مربوط می‌شود که پنج مطالعه، RRهایی با فواصل اطمینان گسترده گزارش کرده‌اند، در حالی که یک مطالعه که بیشترین وزن را داشت (5.5٪)، RR بزرگتر از 1 را گزارش کرده است (شکل 4).35-58
35
36
37
38
39
40
…
58
در نتیجه، هیچ تفاوت معنی‌داری در اثر کلی تجمیع‌شده بین مطالعات با خطر سوگیری «بالا» و مطالعات با خطر سوگیری «پایین» یا «تا حدودی نگران‌کننده» وجود نداشت.
شکل 4: تجزیه و تحلیل زیرگروهی خطر سوگیری برای تأثیر منیزیم بر بروز فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل35-58
CI = فاصله اطمینان؛ df = درجه آزادی؛ RR = خطر نسبی.
نکته مهم این است که اکثر مطالعاتی که به عنوان «برخی نگرانی‌ها» رتبه‌بندی شده‌اند، به دلیل سوگیری گزارش‌دهی، به ویژه عدم ثبت پروتکل‌های مطالعه، و نه به دلیل نقص در تصادفی‌سازی، پنهان‌سازی تخصیص، کورسازی یا پیگیری، کاهش رتبه یافته‌اند (شکل تکمیلی 3).
ما همچنین یک متاآنالیز و ارزیابی کیفیت جداگانه روی 13 مطالعه با خطر سوگیری «پایین» یا «برخی نگرانی‌ها» انجام دادیم. این تجزیه و تحلیل، تخمین‌های دقیق‌تر و کیفیت شواهد بالاتری را با RR برابر با 0.70 (95% CI: 0.58، 0.84)، قطعیت بالا و ناهمگونی کم (I²=4%، آزمون Egger=0.343) ارائه داد (جدول 1).
ناهمگونی برای مرگ و میر مهم نبود (I2=0.0%؛ 95% CI: 0.0، 70.8) و برای مدت بستری قابل توجه بود (I2=90.0%؛ 95% CI: 82.0، 94.0). ما منابع بیشتر ناهمگونی را با اجرای متا-رگرسیون و تجزیه و تحلیل زیرگروه‌های از پیش شناسایی شده بررسی کردیم. ما هیچ تفاوت آماری معنی‌داری بین زیرگروه‌ها بر اساس زمان مداخله پیدا نکردیم (مقدار p-تعاملی از متا-رگرسیون: 0.293؛ به شکل تکمیلی 4 و جدول تکمیلی 5 مراجعه کنید). علاوه بر این، ما تفاوت معنی‌داری بین زیرگروه‌ها بر اساس خطر سوگیری پیدا نکردیم (مقدار p-تعاملی از متا-رگرسیون = 0.266؛ به شکل تکمیلی 5 و جدول تکمیلی 5 مراجعه کنید). جدول تکمیلی 5 خلاصه‌ای از تجزیه و تحلیل زیرگروه‌ها و متا-رگرسیون را برای منابع بالقوه ناهمگونی ارائه می‌دهد.
سوگیری انتشار با استفاده از آزمون Egger یا با بررسی بصری نمودارهای قیفی برای کمتر از 10 کارآزمایی ارزیابی شد. مقدار Egger کمتر از 0.001 و نمودار قیفی نامتقارن، سوگیری انتشار بالقوه را برای بروز POAF نشان داد (شکل تکمیلی 7). تقارن بصری نمودار قیفی هیچ سوگیری انتشار را برای مرگ و میر به هر علتی نشان نداد (شکل تکمیلی 8)، در حالی که عدم تقارن بصری نمودار قیفی، سوگیری انتشار را برای مدت بستری در بیمارستان نشان داد (شکل تکمیلی 9).
بحث
یافته‌های اصلی
متاآنالیز ما شامل ۲۴ RCT بود که بیش از ۳۳۰۰ بیمار را پوشش می‌داد تا اثربخشی و ایمنی منیزیم را در پیشگیری از POAF جدید، یک عارضه شایع پس از جراحی قلب، ارزیابی کند. متاآنالیز ما نشان می‌دهد که تجویز منیزیم خطر ابتلا به AF جدید را پس از جراحی قلب بدون هیچ گونه عوارض جانبی جدی کاهش می‌دهد. این یافته با توجه به بار قابل توجهی که POAF بر پیامدهای پس از عمل می‌گذارد، قابل توجه است. AF با افزایش دو برابری خطر مرگ و میر ۳۰ روزه و ۶ ماهه، بستری طولانی مدت در بیمارستان (به طور متوسط ۳.۷ روز اضافی) و میزان بالاتر سکته مغزی، ترومبوآمبولی و ایست قلبی همراه است.59گسترش مرجع با این حال، این کاهش POAF در متاآنالیز ما به معنای تأثیر قابل توجهی بر مرگ و میر کوتاه مدت یا مدت اقامت در بیمارستان نبود. لازم به ذکر است که مطالعات اولیه موجود در تجزیه و تحلیل ما، میزان مرگ و میر پایینی (۰.۸۷٪) را گزارش کردند و دوره‌های پیگیری نسبتاً کوتاهی داشتند که طولانی‌ترین آنها ۳۰ روز بود. این عوامل، قدرت آماری برای تشخیص اثرات بر مرگ و میر را محدود می‌کنند و ممکن است به اندازه کافی عوارض طولانی مدت مرتبط با POAF را ثبت نکنند. در مورد مدت بستری، اگرچه از نظر آماری معنی‌دار است و به کاهش بالقوه مدت بستری در بیمارستان اشاره دارد، اما حداقل تفاوت مهم ۱ روز را برآورده نمی‌کند. با توجه به این ملاحظات، برای ارزیابی قطعی‌تر اثرات طولانی مدت مکمل منیزیم بر مرگ و میر، نیاز به RCT های در مقیاس بزرگ با مدت زمان پیگیری طولانی‌تر وجود دارد.
مدیریت POAF شامل کنترل ضربان قلب (به عنوان مثال بتا بلاکرها و بلاکرهای کانال کلسیم) یا کنترل ریتم (به عنوان مثال آمیودارون و کاردیوورژن الکتریکی) است که هر دو استراتژی نتایج کوتاه مدت قابل مقایسه‌ای را نشان می‌دهند. بیماران ناپایدار همودینامیکی نیاز به کاردیوورژن فوری دارند.60
باز کردن مرجع
حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از بیماران ممکن است دچار AF مداوم شوند. درمان ضدانعقادی بر اساس خطر سکته مغزی و ارزیابی خطر ترومبوآمبولیک با استفاده از ابزارهایی مانند نمره CHA₂DS₂-VASc در نظر گرفته می‌شود.60گسترش مرجع مداخلات پیشرفته مانند کاتتر یا ابلیشن جراحی ممکن است برای موارد عودکننده یا مقاوم در نظر گرفته شود.61گسترش مرجع در میان گزینه‌های موجود برای پیشگیری از POAF، منیزیم کمترین خطر عوارض جانبی را دارد.13گسترش مرجع به طور گسترده در دسترس است، به خوبی تحمل می‌شود و مقرون به صرفه است. بنابراین، مکمل منیزیم یک انتخاب منطقی برای جلوگیری از نیاز به درمان در آینده است.62گسترش مرجع
در رابطه با یافته‌های قبلی
نتایج متاآنالیز ما نشان می‌دهد که منیزیم ممکن است تأثیر مطلوبی در پیشگیری از POAF جدید داشته باشد. این یافته با سایر کارآزمایی‌های بزرگ و مطالعات متاآنالیز قبلی مطابقت دارد. یک متاآنالیز انجام شده در سال ۲۰۰۴، ۱۷ RCT را ثبت کرد و نتیجه گرفت که منیزیم خطر آریتمی‌های فوق بطنی را کاهش می‌دهد (RR: 0.77 [95% CI: 0.63، 0.93]؛ p=0.002).11 مرجع در سال ۲۰۰۵، یک متاآنالیز از ۲۰ RCT نشان داد که تجویز منیزیم خطر ابتلا به POAF را کاهش می‌دهد (OR: 0.54 [95% CI: 0.38، 0.75]).7 مرجع برخی مطالعات دیگر که سال بعد منتشر شدند، نتایج مشابهی را به دست آوردند.10،25
10
25
یکی از این متاآنالیزها شامل هفت RCT بود که شرکت‌کنندگانی را که تحت عمل جراحی CABG قرار گرفته بودند و سابقه قبلی AF نداشتند، ثبت نام کرده بودند. نتایج تجمیع‌شده نشان داد که منیزیم میزان بروز POAF با شروع جدید را کاهش می‌دهد (RR: 0.64 [95% CI: 0.50, 0.83]; p=0.001).25باز کردن مرجع
در مقابل، در برخی گزارش‌های قبلی، منیزیم از POAF جلوگیری نکرد.12،13
12
13
این اختلافات می‌تواند توجیه‌پذیر باشد. برخی از کارآزمایی‌های بالینی که اثربخشی منیزیم را در پیشگیری از POAF بررسی می‌کردند، شرکت‌کنندگانی را که سابقه آریتمی فوق بطنی داشتند، حذف کردند، در حالی که برخی دیگر آنها را در نظر گرفتند. این تفاوت بین جمعیت این دو گروه مطالعه ممکن است تفاوت در نتایج نهایی را توضیح دهد.3باز کردن مرجع علاوه بر این، بسیاری از بررسی‌های سیستماتیک قبلی، RCTهایی را که بیماران مبتلا به AF از قبل موجود را ثبت‌نام کرده بودند، حذف نکردند، که می‌تواند نتایج نهایی را تحت تأثیر قرار دهد. برخی از این مطالعات هر نوع POAF (از قبل موجود یا با شروع جدید) را به عنوان نتیجه مطالعه خود در نظر گرفتند و نتایج کلی را گزارش کردند (برای مقایسه و سازگاری نتایج ما با برخی مطالعات قبلی به جدول تکمیلی 7 مراجعه کنید).
در حالی که متاآنالیز ما نشان می‌دهد که تجویز منیزیم ممکن است بروز POAF را کاهش دهد، شواهد جمع‌آوری‌شده از مطالعات گنجانده‌شده، امکان شناسایی دقیق زیرگروه‌های بیمار که بیشترین سود را می‌برند را فراهم نمی‌کند. منابع موجود، مزایای بالقوه‌ای را در بیماران مبتلا به هیپومنیزیمی یا خطر بالای POAF نشان می‌دهد. یک متاآنالیز توسط فانینگ و همکارانش، کاهش بروز POAF را با تجویز منیزیم، به‌ویژه در بیمارانی که سطح منیزیم پایه پایینی دارند، گزارش کرد.40باز کردن مرجع برعکس، هنگام بررسی مکمل منیزیم در بیماران مبتلا به اختلال شدید کلیوی یا ناپایداری همودینامیک، احتیاط توصیه می‌شود.63باز کردن مرجع
گزارش‌های قبلی نشان داده است که تجویز منیزیم
